در " قسمت اول " این مقاله به نکات مهمی در زمینه موفقیت در بازار سرمایه اشاره شد . در این قسمت به ادامه این موضوع می پردازیم.
بازار، اقیانوس فرصت‌های معاملاتی
باوری که یک معامله گر باید به آن برسد این است که بازارهای مالی، همواره فرصت‌های سرمایه‌گذاری بسیار خوب و پرشماری را در اختیار ما قرار میدهند. باید بدانیم که بازارهای مالی هیچگاه از فعالیت و نوسان، باز نمی ایستند و این موضوع سبب میشود که ما همواره در دوره‌های مختلف فرصت‌های سرمایه گذاری مناسب و ثروت سازی داشته باشیم. هیجانی شدن، احساسی عمل کردن، ذهنیت جا ماندن از بازار و چند ده احساس منفی و اضطراب انگیز دیگر ، همه به نوعی منجر به رفتارهایی میشوند که نهایتاً نتیجه شان تخریب بازدهی و کاهش سود و افزایش زیان معامله گران خواهد بود. باور این نکته که بازار تمام نشده و فرصت‌های بسیاری در آینده از آن شماست برایمان گاهی سخت میشود اما اگر این باور نادرست را اصلاح کرده و ایمان بیاوریم که فرصت‌های ثروت سازی در بازارهای مالی همیشه وجود دارند، بخش قابل توجهی از دلایل شکست و عدم موفقیت در حوزه معامله گری را از میان برده ایم.
ما باید یاد بگیریم که بایستی به آنچه نوشته ایم و باور داریم که یک سیستم معاملاتی مناسب است، وفادار باشیم و تا زمانی که سیستم ما طبق پیش بینی ها و برآوردهایمان عملکرد قابل دفاع دارد، وفاداری ما بایستی تمام و کمال حفظ بشود. زمانی که بازدهی سیستم، انحراف معناداری نسبت به هدف تدوین شده ما در جهت عملکرد ضعیف پیدا کرد، بر اساس اصل انعطاف پذیری که پیشتر گفتیم و به روش هایی که فرا خواهیم گرفت اصلاحات و بهینه سازی‌های لازم را ایجاد می‌کنیم.
نشستن روی نیمکت ذخیره‌ها
گاهی یک معامله‌گر به دلایل مختلف نمی تواند عملکرد خوبی از خود نشان دهد. این موضوع می تواند ناشی از عدم تمرکز روحی و روانی شخص باشد؛ می تواند به دلیل عدم تطابق ساختار بازار با سیستم معاملاتی باشد و ... . یک معامله‌گر گاهی بهتر است مثل یک بازیکن تیم فوتبال که عملکرد ضعیفی دارد روی نیمکت ذخیره بنشیند. این ضعف بازیکن هم می تواند با عوامل روحی و روانی باشد، یا مصدومیت جسمی باشد یا هر دلیل دیگری داشته باشد که مربی چنین تشخیص داده که استفاده نکردن از این بازیکن بهتر از به زمین فرستادن او است. اگر یک بازیکن که از نظر روحی آمادگی ندارد، به زمین بازی برود، غیر از اینکه عملکرد تیم (همان ساختار سیستمی) را خراب کند و منجر به نتیجه گیری ضعیف بشود آیا نتیجه ای دیگر هم خواهد داشت؟
گاهی در دنیای معامله گری باید به خود استراحت داد، مدتی از فضای معاملاتی فارغ شد و به استراحت و تفریح پرداخت. جالب آنکه اکثر معامله گران بزرگ دنیا غیر از سفرهای دوره ای که دارند و از دنیای معامله گری مدتی فاصله می گیرند، دل مشغولی‌هایی نیز برای خود تعریف کرده اند. عده ای به عکاسی می پردازند، گروهی نقاشی، شماری موسیقی و بخشی دیگر هم فعالیت‌های دیگری که کمک به آرام شدن شان کند؛ از قبیل یوگا، مدیتیشن و ...
روش‌های معامله‌گری
شما ممکن است پیرو هر سبک معاملاتی ویژه ای باشید. این سبک‌ها می تواند در چارچوب تحلیل‌های تکنیکال، فاندامنتال یا هر روش دیگری باشد. مهم آن است که در مسیری که می خواهید دست به معامله‌گری بزنید از یک ساختار تحلیلی برای پیاده سازی پلن معاملاتی خود بهره ببرید. حتی شما ممکن است به شکل ترکیبی از چند روش استفاده کنید که میتواند احتمال موفقیت را در بازار بهبود بخشد. اما سؤال مهم این است که آیا بالا بردن احتمال موفقیت به تنهایی کافی است؟ در ادامه به پاسخ این سوال خواهیم رسید.
بعد از ساخت سیستم، قبل از ساخت سیستم
ما به دنبال فراگیری روش ساخت سیستم معاملاتی هستیم. می خواهیم از تمام تکنیک‌ها و توانمندی‌های خود و هر چه فرا گرفته‌ایم، برای پیاده سازی یک سیستم معاملاتی قوی استفاده کنیم. به طور کلی هر چه آموزه‌های شما جامع تر و مهارت شما در استفاده از تکنیک‌ها و ابزارها بیشتر باشد کارتان در ساخت سیستم راحت تر است و از مدلهای قوی تری برای طراحی استفاده خواهید کرد.
اما باید به این قضیه فکر کنیم که تمام خلاقیت و مهارت ما در ساخت سیستم، دقیقا تا همین مرحله، یعنی طراحی و تدارک یک سیستم معاملاتی، امتداد می یابد و پس از طراحی و ساخت، ما تبدیل به یک اپراتور ساده می شویم که تنها کارش اجرای موفق سیستم است. هر چه ابتکار و تکنیک بلدیم پشت در خانه ساخت سیستم متوقف میشود و بعد از این مرحله، در صورتی که هنگام اجرا بخواهید خلاقیت به خرج دهید و از تصمیمات لحظه‌ای برای تغییرات استفاده کنید، گام بلند و برگشت ناپذیری برای سرنگونی و شکست سیستم طراحی شده تان برداشته اید. جالب آنکه یکی از اصلی ترین دلایل عدم موفقیت معامله گران در بازارهای مالی عدم پایبندیشان به سیستم ساخته شده می باشد. مشکل آنجاست که معامله گران پس از ساخته شدن سیستم، کماکان ابتکارات و خلاقیت‌های خود را بر سیستم ساخته شده تحمیل میکنند که این موضوع آسیب و فشار زیادی هم به کارایی سیستم و هم به ذهن و روح و روان خود معامله گر وارد میکند.
تمام دانش تحلیل ما، در هر حوزه ای که سیستم را ساختیم، تا زمان آماده شدن سیستم به کار ما می آید و پس از آن چندان نیازی به ابتکار ندارد و صرفا اجرا کننده سیستم ساخته شده هستیم. البته ذکر این نکته نیز ضرورت دارد که ما به عنوان یک شخص فعال در بازارهای مالی در رفتارها و اقدامات خود کاملا انعطاف داریم و اگر سفت و سخت در برابر تغییرات بایستیم، تلاطم‌ها و امواج شدید در بازارها صرفاً منجر به شکسته شدن ساختار و پلن معاملاتی ما میشود. همانطور که با تلاش و کوشش سیستم معاملاتی طراحی می‌کنیم این باور را نیز داریم که این سیستم در دوره‌هایی نیاز به تغییراتی دارد که میتواند منجر به عملکرد بهتر آن شود و در سودآور تر کردن سیستم اهتمام بیشتر به خرج می دهیم. حتی ممکن است همین انعطاف ما باعث شود به این نتیجه برسیم که فلان بازار به طور کلی به درد ما نمی‌خورد و باید بازار دیگری را برای معامله گری برگزینیم. اینکه شخصی در یک بازاری موفق است ضامن موفقیت ما نمی شود و عدم موفقیت شخص دیگر در بازاری دیگر نیز به معنای ناموفق بودن ما نیست، نکته مهم در این خصوص این است که اصول و قواعد موفقیت در بازارهای مالی باید درست بنا شود و اگر با کاربست این اصول و قواعد توانستیم در یک بازار مالی خاص سودی معقول ایجاد کنیم، آن سود حق طبیعی ما به عنوان معامله گر منظم در آن بازار خواهدبود.
در " قسمت سوم " این مقاله، به ادامه این موضوع می پردازیم.
برگرفته از کتاب " استراتژیست " - نوشته نیما آزادی