روش کانسلیم توسط فردی بنام "ویلیام جی اونیل" ابداع شد. اونیل که یکی از فعالان با سابقه بازار سهام در آمریکا بود، در سال ۱۹۶۳ کارگزاری "اونیل و شرکا" را تأسیس کرد. او همچنین در سال ۱۹۸۴ اقدام به تأسیس روزنامه Investor’s Business Daily نمود. این روزنامه در حال حاضر نیز تمامی اتفاقات بازار سهام در دنیا و اخبار اقتصادی و مالی را پوشش میدهد. اونیل نویسنده چندین کتاب اقتصادی در حوزه سرمایهگذاری از جمله کتاب "از طریق سهام پول در بیار" نیز هست. در میان سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰ "اونیل" بررسیهای زیادی بر روی سهام شرکتهایی که رشد زیادی داشتند، انجام داد و غالباً به نتایج مشترکی در میان این شرکتها دست یافت. او تصمیم گرفت این نتایج را تحت عنوان یک استراتژی شناسایی سهام مناسب و سودآور ارائه نماید و در اختیار سرمایهگذاران بورس وال استریت قرار دهد. این روش که به اختصار کانسلیم یا (CANSLIM) نامگذاری شده است و هر حرف آن نشانگر یک عامل کلیدی در بررسی و تحلیل یک شرکت میباشد. آنچه این روش را از سایر روشها متمایز میسازد، توجه همزمان به عوامل کمی و ملموس، مانند سود خالص و عوامل کیفی و غیرملموس، مانند توانمندی کلی شرکت است. شرکتهای زیادی وجود دارند که قبل از افزایش چشمگیر در قیمت سهام خود، با معیارهای کانسلیم مطابقت داشتهاند. در ادامه به هریک از معیارهای هفتگانه کانسلیم پرداخته میشود:
سود فعلی (C=Current Earnings)
سود تحقق یافته هر سهم بر اساس عملکرد دورههای سه ماهه، نسبت به دوره مشابه سال مالی قبل (مثلا دوره منتهی به 98/05/31 نسبت به دوره منتهی به 99/05/31) رشد داشته باشد. البته باید با بررسی دقیق صورتهای مالی، نسبت به حصول اطمینان از کیفیت سود گزارش شده و عدم دستکاری صورتهای مالی اقدام نمود. پیشنهاد میشود در این مرحله شرکتهای دیگر در صنعت را بررسی کرد و در صورت مشاهده رشد در کل صنعت، روند رو به رشد شرکت را به نوعی تأیید نمود.
سود سالیانه (A=Annual Earnings)
سود سالیانه شرکت باید در تمامی 5 سال اخیر نسبت به سال قبل، از رشد برخوردار باشد.
تازه و جدید (N=New)
شرکت اخیراً دستخوش تغییری شده باشد که اغلب برای موفقیت لازم است؛ مانند تیم مدیریتی جدید، محصول جدید، بازار جدید و رکورد قیمتی جدید در سهام شرکت.
تعداد سهم (S=Shares outstanding)
در صورت ثابت بودن سایر شرایط، یک شرکت کوچکتر با تعداد سهام کمتر به احتمال بیشتر میتواند سودهای برجستهای نصیب سرمایهگذاران کند و تغییرات قیمتی شرکتهای بزرگتر کمتر است.
سهام لیدر (L=Leaders)
سهام لیدر هر صنعت را با معیار "قدرت نسبی قیمتی" حداقل 70 درصدی انتخاب کنید. این معیار یکی از تکنیکهای سرمایهگذاری است که از 1 تا 99 در نوسان است. بطور فرض اگر رتبه یک سهم 75 باشد، عملکرد قیمتی سهم بالاتر از 75 درصدیهای موجود در بازار میباشد.
سهامداران حقوقی (I=Institutional Sponsorship)
شرکتی برای سرمایهگذاری انتخاب گردد که سهامداران حقوقی آنها دارای سوابق عملکردی قابل قبولی باشند. البته باید توجه داشت که از طرف دیگر اگر سهامداران حقوقی یک شرکت بیش از حد زیاد باشند و به عبارت دیگر سهام شناور آزاد آن کم باشد، آن شرکت از نقد شوندگی پایینی برخوردار است.
مقاله " سهام شناور آزاد " مطالعه شود.
جهت بازار (M=Market Direction)
در هنگام خرید سهم بسیار مهم است که بدانیم، بازار صعودی است یا نزولی.
بخشی از این مقاله از وبسایت " Investopedia " گرفته شده است.