یکی از مهم‌ترین جنبه‌های یک معامله، نقدینگی است که دارایی به راحتی تبدیل به پول نقد شود. میدانیم که هدف اصلی شرکت‌ها سودآوری می‌باشد، بنابراین نقدینگی در کوتاه‌مدت در اجرای عملیات اهمیت خاصی دارد. یک ابزار مهم در سنجش موقعیت نقدینگی در شرکت، نسبت اسید است.
نسبت تست اسید چیست؟
اصطلاح "اسید" از استفاده اسید برای آزمایش فلزات گران‌بها به وجود آمده است. معدنچیان برای اثبات اصل بودن طلا، اسید را بر روی طلا می‌ریختند؛ اگر طلای واقعی نبود و روی آن اسید می‌ریختند، به سبز تغییر رنگ می‌داد. نسبت تست اسید (Acid Test Raito) که آن را به نسبت نقدینگی (Liquidity Ratio) و یا نسبت آنی (Quick Ratio) نیز می‌شناسند، نشان‌دهنده وضعیت نقدینگی کوتاه‌مدت یک شرکت است و توانایی شرکت را در انجام تعهدات کوتاه‌مدت با نقدشونده‌ترین دارایی‌های خود اندازه‌گیری می‌کند. تست اسید نشان می‌دهد که شرکت می‌تواند از دارایی‌های خود (دارایی‌هایی که می‌توانند به‌سرعت به پول نقد تبدیل شوند) برای پرداخت بدهی‌های جاری خود استفاده کند.
"آزمایش اسید" یک اصطلاح عامیانه برای آزمایش سریع است که برای تولید نتایج فوری طراحی شده است. این امر به‌ویژه در مورد سازمان‌های تولیدی و خرده‌فروشی صادق است؛ زیرا موجودی قابل‌توجهی را در اختیار دارند که اغلب باارزش فعلی آن‌ها در ارتباط است. نسبت آزمون اسید، یکی از عواملی است که در بانک‌ها، هنگام بررسی یک درخواست برای یک وام تجاری کوچک یا خط اعتباری در نظر می‌گیرند. با این اندازه‌گیری می‌توان فهمید که چگونه کسب و کار شما می‌تواند تعهدات مالی کوتاه‌مدت خود را بدون فروش موجودی انجام دهد؛ به عبارت دیگر، اگر به صورت ناگهانی فروش متوقف شود، آیا کسب و کار شما خرده فروشی سالم است یا خیر.
دارایی‌هایی که به سرعت قابل تبدیل به وجه نقد هستند، عبارت‌اند از:
- سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت
- دریافتی‌های تجاری
به این دارایی‌ها که به سرعت قابل تبدیل به وجه نقد هستند، دارایی آنی گفته می‌شود.
محاسبه تست اسید نشانگر این است که چگونه می‌توان یک شرکت را به‌راحتی از بین برد و همچنین به مؤسسات مالی کمک می‌کند تا تصمیم بگیرند که اعتبار شرکت چگونه است. درحالی‌که چنین نسبت‌های مبتنی بر اعداد، بینشی از زنده‌بودن و جنبه‌های خاصی از یک کسب‌وکار را ارائه می‌دهند، ممکن است تصویر کاملی از سلامت کلی کسب‌وکار را نیز مشخص نکند؛ بنابراین بررسی سایر اقدامات مرتبط برای ارزیابی تصویر واقعی از وضعیت مالی شرکت بسیار مهم است.
برای محاسبه نسبت اسید از فرمول زیر استفاده می‌کنیم:
در صورتی که جواب به دست آمده یک باشد، به‌عنوان نسبت سریع طبیعی در نظر گرفته می‌شود. این موضوع نشانگر این است که شرکت کاملاً مجهز به دارایی‌ها و سرمایه‌ی کافی است تا بلافاصله تسویه شود و بدهی‌های جاری خود را پرداخت کند. شرکتی که نسبت سریع آن کمتر از 1 باشد، ممکن است نتواند بدهی‌های جاری خود را در کوتاه‌مدت به طور کامل پرداخت کند، درحالی‌که شرکتی با نسبت سریع بالاتر از عدد 1، می‌تواند فوراً از بدهی‌های جاری خود خلاص شود.
تفاوت نسبت تست اسید و نسبت فعلی در چیست؟
هم نسبت فعلی و هم نسبت تست اسید، نقدشوندگی کوتاه‌مدت شرکت را اندازه گیری می‌کند یا توانایی آن برای تولید نقدینگی کافی برای پرداخت تمام بدهی‌ها در صورت سررسید یکباره را بیان می‌کند. اگرچه هم نسبت تست اسید و هم نسبت فعلی معیارهای سلامت مالی یک شرکت هستند، اما کمی متفاوت هستند. نسبت سریع محافظه کارتر از نسبت فعلی در نظر گرفته می‌شود، زیرا محاسبه آن در موارد کمتر است. موجودی و هزینه‌های پیش پرداخت در نسبت سریع در نظر گرفته نمی‌شوند، زیرا به طور کلی، تبدیل موجودی‌ها به پول نقد بیشتر طول می‌کشد و وجوه هزینه پیش‌پرداخت نمی‌تواند برای پرداخت بدهی‌های جاری استفاده شود. با این حال، برای برخی از شرکت‌ها، موجودی‌ها به‌عنوان یک دارایی سریع در نظر گرفته می‌شوند و این کاملاً به ماهیت تجارت بستگی دارد.