برای موفقیت در بازارهای مالی، سه رکن اساسی زیر بایستی به درستی فرا گرفته شود:
✓ تحلیل بازار
✓ روانشناسی معامله گر
✓ مدیریت سرمایه
اکثر معامله گران تنها بحث اول را حائز اهمیت میدانند و به مباحث دوم و سوم بعنوان موارد فرعی و نه چندان مهم نگاه میکنند. این درحالی است که این سه مورد، ارکان اصلی موفقیت در بازار سرمایه را تشکیل میدهند، به طوری که اگر یکی از این سه مورد رعایت نشود، موفقیت معامله گران در هاله ایی از ابهام قرار خواهد گرفت.بیشتر معامله گران به ویژه معامله گران مبتدی بر این باورند که چنانچه در تحلیل بازار درست عمل کنند، راه کسب سود را طی کرده اند. اما به تجربه ثابت شده است که اولین و مهمترین درسی که یک و معامله گر باید فرا بگیرد بحث بسیار حیاتی مدیریت سرمایه است. قویاً معتقدیم که بدون رعایت اصول مدیریت سرمایه حتی زبده ترین تحلیلگران هم قادر به کسب هیچ سودی در بازارهای مالی نخواهند بود.
کار در بازار سرمایه تماماً با احتمالات سروکار دارد و هنگامی که بر اساس تحلیل هایمان دست به انجام معامله میزنیم در واقع بر اساس احتمالات وارد بازار شده ایم وهیچ قطعیتی وجود ندارد و بازار ممکن است حتی برخلاف انتظار بهترین تحلیل گران نیز حرکت کند بنابراین کار در بازارهای مالی، پیمودن راهی پرپیچ و خم و پرریسک است و تنها راه مقابله با این ریسک، انجام دقیق و صحیح قوانین مدیریت سرمایه می‌باشد. در واقع مدیریت سرمایه به ما می گوید که در معامله بعدی چه مقدار از سرمایه بایستی ریسک شود. هدف اصلی مدیریت سرمایه، افزایش سرمایه با به حداقل رساندن زیان ها در معاملات اشتباه و افزایش میزان سود، در معاملات سودده است. در واقع اجرای مدیریت سرمایه دو دستاورد اساسی را برای ما به همراه دارد.
1- بقای سرمایه
2- سودآوری
که اولویت با بقاست. اما متاسفانه افراد مبتدی این اولویت را بر عکس می بینند. از دیدگاه این افراد کسب سود مقدم تر است بر راه های بستن زیان.
حداکثر ریسک مجاز برای انجام هر معامله
برای تعیین حداکثر ریسک مجاز در انجام هر معامله، از یکی از دو روش زیر استفاده می کنیم:
1- عده ای از معامله گران به این جمله بسنده می کنند: "هیچگاه نباید ماکزیمم زیان در یک معامله، بیشتر از 2 درصد کل سرمایه باشد."
2% × موجودی حساب = حداکثر ریسک مجاز برای هر معامله
2- تعیین درصد ریسک مجاز برای انجام هر معامله به روش پروفسور بالسارا که در ادامه به بررسی ریسک مجاز در هر معامله به این روش خواهیم پرداخت.
این فرمول در اصل توسط جان کلی در سال های اولیه دهه 1940 بدست آمده است که بعضی وقتها به عنوان فرمول Kelly شناخته می شود. ادوارد او تورپ در کتاب "ریاضیات قمار" این فرمول را با استفاده از جایگذاری "متوسط نسبت بازگشت مالی به جای نسبت بازگشت مالی" اصلاح کرد. پروفسور بالسارا در کتاب Money Management Strategies for" Feutures Traders"، این فرمول را برای محاسبه بهینه سرمایه برای ریسک به صورت زیر تعریف می کند:
f: مقدار بهینه (درصد) ریسک در هر معامله می باشد.
A: متوسط نسبت بازگشت مالی ( Payoff Ratio). نسبت بازگشت مالی نشانگر میزان مبلغ ریالی معامله های برنده تقسیم بر میزان مبلغ ریالی معامله های بازنده است یا به عبارتی، نسبت ریال هایی که بدست آوردیم در مقایسه با ریال هایی که از دست داده ایم. بعنوان مثال، نسبت 3 به 1 به این معنی خواهد بود که به ازای هر1 ریالی که از دست میدهید 3 ریال بدست می آورید.
p: متوسط درصد معاملات سودده (Win Ratio) که برای محاسبه آن باید تعداد معامله های برنده را تقسیم بر تعداد کل معامله ها کرد.
بعنوان مثال: اگر در معاملات شما، نسبت بازگشت مالی 2 به 1 و نیز درصد معاملات سودده 35 درصد باشد؛ در این صورت حجم مجاز برای انجام هر معامله بر اساس عملکردتان به روش زیر محاسبه می گردد.
برای اینکه درصد را بدست بیاوریم، f را در 100 ضرب کنید که حاصل 2.5% می شود. بنابراین شما با این عملکرد مفروض، در هر معامله حداکثر 2.5% سرمایه تان را مجاز به ریسک کردن هستید.
"نداشتن برنامه برای موفقیت مانند داشتن برنامه برای عدم موفقیت است"
منبع: کتاب مدیریت سرمایه در بازارهای مالی