تنوع بخشی زیاد به سبد سهام موجب کاهش عملکرد آن می شود. از طرفی تعداد سهام کمتر در سبد سرمایه به معنی ریسک بیشتر است. درصورتی که تنوع بخشی به یک سبد سرمایه گذاری به بهترین شکل انجام شود، می تواند بازده حداکثری را ایجاد نماید. اما بهترین وزن دهی در سبد سهام چگونه است؟ چه تعداد سهام باید در سبد سرمایه شـما موجود باشد؟ پاسخ به این سؤالات بستگی به سطح دانـش شـما از صنایع مختلف و میزان سرمایه شما دارد. یک سبد سهام که به خوبی در آن تخصیص سرمایه انجـام شـده است ، می تواند بازده سرمایه قابل توجهی را ایجاد نماید.
وارن بافت همواره سعی نموده تا سبد سهام متمرکز شده ای را برای کسب بازده بیشتر ایجاد نماید. وی به تنوع بخشی زیاد همانند ایـن کـه تعـداد ۵۰ تا ۱۰۰ سهام در سبد سرمایه باشـد اعتقادی ندارد. زمانی که او سرمایه گذاری خود را در شرکت پارتنرزشیپ آغاز نمود نزدیک به ۴۰ درصد سبد ( ۱۳ میلیون دلار ) را به سرمایه گذاری بر روی آمریکن اکسپرس اختصاص داد . بعد از ۲ سال حاصل این سرمایه گذاری سـود ۲۰ میلیون دلاری بود. این بازده موجب شد که شرکت پارتنرزشیپ نرخ بازده مرکب بسیار عالی را ایجاد نماید. سبد سرمایه گذاری وارن بافت در سال ۲۰۱۰ ارزش ۱۰۰ میلیارد دلار داشته و تنها از ۲۰ سهم متفاوت تشکیل می شود.
سرمایه گذار مشهور پیتر لینچ ، نرخ بازده مرکب سالیانه ۲۸ درصدی را در طول ۱۳ سال در شرکت سرمایه گذاری مشترک فیدلیتی مگالان ایجاد نموده است . در صورتی که او ۱۰۰۰ سهم متفاوت در سبد سهامش داشت چگونه می توانست به این نرخ بازده مرکب دست یابد؟ پاسخ این است که حتی اگر سهام ۱۰۰۰ شرکت متفاوت در سید سهام آن موجود بود، ۱۰ سرمایه گذاری برتـر ایـن شـرکت قسمت بیشتری از بازده به دست آمده را تشکیل داده و مابقی سرمایه گذاریها میبایست حداقل سود ناچیزی را ایجاد می نمودند. هر زمان که او به شرکت جدیدی علاقه مند شده و تمایل داشت در آن سرمایه گذاری نماید، تنها می توانست مقدار کمی از سرمایه خود را به آن اختصاص دهد. این چنین بازده مرکب سالیانه قابل توجهی تنها به این دلیـل اسـت کـه سبد سهام وی متشکل از تعداد زیادی شرکت متفاوت نبوده است. دیدگاه وارن بافت و بن گراهام در رابطه با تنوع بخشی به سبد سهام متفاوت بوده است. بن گراهام علاقه داشت تعداد بسیار زیادی سهام را در سبد سرمایه گذاری قرار دهد؛ سهم هایی که در قیمتی پایین تر از سرمایه در گردش آنهـا معامله می شدند. تعدادی از این شرکتها ورشکسته می شدند اما زیان حاصل از سرمایه گذاری بر روی آنها اثر زیادی بر بازده سبد سهام نمی گذاشت. از طرفی دیگر وارن بافت این نظر را داشت که سبد سرمایه گذاری باید متشکل از تعداد کمی سهام شرکت عـالی که در قیمتهای ارزنده خریداری شده اند، باشد.
حجم معامله
بعد از تصمیم گیری در رابطه با تعداد سهام موجود در سبد سرمایه گذاری ، مرحله بعدی تصمیم گیری در رابطه با حجم معامله است. چه درصدی از سبد سرمایه گذاری باید به سهام موجود در آن اختصاص داده شده تا بازده حداکثری ایجاد گردد؟ این موضوع به تعداد سهامی بستگی دارد که شما تصمیم دارید سبد سهامتان از آن تشکیل شود.
در صورتی که تصمیم داشته باشید تعداد ۱۵ سهام را در سبد خود جای دهید، آنها را به ترتیب دسته بندی نمایید. سهم هایی را که از نظر شما بهترین عملکرد را در آینده خواهند داشت به ترتیب در دسته اول و دوم قرار داده، و سایر سهم ها را در دسته سوم قرار دهید، لازم است حدود ۳۵ تا ۵۰ درصد سبد خود را به ۵ سهم موجود در دسته بندی اول، ۲۰ تا ۳۰ درصد سبد را به ۵ سهم موجود در دسته بندی دوم و مابقی را به دسته بندی سوم اختصاص دهید. این ترکیب می تواند بهترین مدل تخصيص سبد سهام باشد و از حالتی که به تمامی سهم ها وزن یکسان بدهید بسیار بهتر است.
درصورتی که سبد سهام شرکت برکشایر (وارن بافت مدیرعاملی و ریاست هیئت مدیره این شرکت را برعهده دارد و چارلی مانگر نیز نایب رئیس هیئت مدیره برکشایر هاتاوی می‌باشد.) را مورد بررسی قرار دهید، ۱۰ سهم برتر این شرکت بیشترین حجم سبد سهام آن را تشکیل داده اند. بهترین سرمایه گذاری های بافت نظیر کوکاکولا ، P & G ، آمریکن اکسپرس ، والز فارگو و کرفت فود قسمت عمده ای از سبد سهام شرکت برکشایر را تشکیل داده اند. سبد سرمایه گذاری شرکت برکشایر در تاریخ ۳۱ دسامبر سال ۲۰۰۹ در شرکتهای سهامی عام به شرح زیر می باشد. (تمامی اعداد به میلیون)
به حجم معاملات سهم های موجود در سبد سهام توجه نمایید:
پنج شرکت موجود در جدول بالا 44/54 درصد سبد سهام 6/34 میلیارد دلاری را تشکیل داده اند. این نوع از تخصیص سبد سهام می تواند منجر به کسب بازده بسیار عالی شود.
برگرفته از کتاب " تشکیل سبد سهام به روش وارن بافت " - نوشته جیوا راماسوی